Biltse
Motorrijders
Vereniging
Motorrijders
Vereniging
Zoals bij iedere clubrit en vooral bij een buitenlandweekend, heeft iedere deelnemer weer een andere kijk op de dingen. Ieder mens is anders, nietwaar? Daarom vinden wij (jullie bestuursleden) het altijd zo leuk om ritverslagen te ontvangen. Judith van Wankum is nog maar kort clublid en heeft alleen nog maar binnenland-ervaring. Zij was bereid vanuit haar oogpunt haar eerste buitenland-ervaring te verslaan.
Op donderdag 26 mei tussen 19:30 en 20:30 uur kon de bagage ingeleverd worden bij de Qwibus, waar een bus klaarstond om de boel in te mikken, gelijk gezelligheid alom en iedereen vol verwachting op een fijn weekend.
Vrijdagmorgen vroeg opgestaan om eerst te kunnen gaan tanken voordat het spannende avontuur zou gaan beginnen. Je moet weten dat het voor mij de eerste keer was dat ik met zo’n reis mee zou gaan en sowieso het rijden in het buitenland had ik ook nog nooit gedaan, dus veel nieuwe ervaringen.
Mijn kamergenoot Birgit stond al op de afgesproken plek op me te wachten en na een peukje gingen we op pad. Bij de eerste afslag naar de A28 stak zij haar hand uit, oh zó grappig! Toen zag ik het: er zitten dus geen richtingaanwijzers op die prachtige ouwe Harley van haar. We hebben het hele weekend genoten van die aanblik: een stoere meid op een fiets uit 1965, waar zij ondertussen ook nog alles van weet en zelf aan kan sleutelen!
Ergens op de A2, wij tuffen met een gangetje van zo’n 110, komt er ineens een groepje mannen voorbij met voorop Ad Maas op zijn Intruder 1800, pfff... net of er een trein voorbij komt... haha, wij zwaaien nog vriendelijk. Maar dat hebben ze helaas niet meer gezien. Jammer hoor, want wij hebben nogal wat gesukkeld met het vinden van het AC-restaurant Nederweert. Ach ja, wij vrouwen alleen op pad met allebei een andere Google-uitdraai met de route. We kwamen dus als laatste aan, wat gelijk de toon zette voor het gehele weekend: de mannen moesten - zoals gebruikelijk - wachten op de vrouwen. Wat zij overigens met alle geduld van de wereld deden, bedankt nog hè! In Nederland hebben we behoorlijke regenval te verduren gehad, maar eenmaal de grens over werd het weer steeds beter en uiteraard de stemming daarbij ook.
Eenmaal van de grote weg af en na aardig wat bochtenwerk, zag ik ineens een bordje staan: afdaling 15% !! Tjeetje, ik zag mijn voorgangers Jos, Alex en Birgit naar beneden zeilen met een mooi vaartje, maar ikzelf zag het als een achtbaan op de kermis en dook vol in de ankers, zette mijn versnelling in z’n 2 en reed met een slakkengangetje naar beneden. Met als gevolg dat ik die drie (in mijn ogen: super-rijders) totaal uit het oog verloor en de rest als een stelletje volgzame kuikens achter moederkloek aan heb hangen. Bochtje links, bochtje rechts, en ik maar kijken of ik ze nog zag... Nee hoor, weer niet, dan maar gewoon de weg volgen dacht ik. Mijn volgers vermoedden dat ik een eigen GPS heb en zodoende de weg wist. Naja, het was hilarisch, uiteindelijk hebben we elkaar toch weer gevonden en bleken we een enorme omweg te hebben gemaakt (waarvoor sorry, jongens! Het was voor mij ècht de allereerste keer..).
Eenmaal doodmoe bij het hotel aangekomen om 17:30 uur, (peuken-pauze? Nee hoor, we rijden gewoon door, 3 uur aan één stuk…) ons motortje te rusten gezet en de prima kamer opgezocht om eens lekker op te frissen. Na de gezellige borrel op het, naast het hotel gelegen, overdekte terras hebben we een chique maaltijd opgediend gekregen. Toch maar lekker vroeg onder de wol, want morgen gaan we er weer op uit.
Zaterdagmorgen, nog een beetje brak, besloten om met Fons, Johan en Birgit naar Trier te rijden. Het was prachtig weer, het zonnetje scheen en de wegen lekker rustig. Trier is een prachtige plaats met zijn gezellige markt met mooie gevels en Porta Nigra (de zwarte toegangspoort uit de 2e eeuw na Chr.), echt een bezoekje waard. 's Avonds naar het centrum van Saarlouis gelopen, een hele tippel, om daar op een terras van een heerlijke asperge-maaltijd te genieten en aansluitend een lekker duits biertje te drinken bij de anderen, die een andere gelegenheid hadden uitgekozen. Reuze-gezellig allemaal.
Op zondag zijn we met een grotere groep (8 personen) naar het historische en zeer toeristische Cochem gereden. Via het prachtige Moezeldal met zijn bergen met druivenranken, wonderschone vergezichten en een strakblauwe lucht met stralende zon, het was gewoonweg warm op de motor. Een heerlijke zomerse dag in prima gezelschap en gezelligheid. En toen was mijn inspiratie op... Wil nog wel e.e.a. schrijven over de terugreis van maandag, maar het lukt niet meer zo goed. bluh...
Na al mijn enthousiaste verhalen moet ik toch mijn oprechte medeleven met Goyert kenbaar maken: Goyert, het is misschien wat zuur om te lezen dat wij een super-weekend hebben gehad, waarvan jij, door zoveel pech zo snel en abrupt, hebt moeten afhaken. Heel sneu voor jou, we hebben meerdere malen aan jou gedacht en vinden het jammer dat je er niet bij was. Ik hoop van harte dat jij er volgend jaar wel weer bij bent. Ik weet zeker dat iedereen er zo over denkt. Heel veel beterschap en graag tot gauw hè!
Als afsluiting wil ik iedereen bedanken voor alle gezelligheid, de adviezen, de hulp bij het achteruit trekken en het kickstarten van de Harley van Birgit, het lenen van kaarten, biertjes, vriendelijkheid, de massage van nek en schouders, het sjouwen van de zware tas, het dubbel liggen van het lachen, de komische grappen en verhalen, de prima organisatie, het voorrijden, de weg weten of de weg niet weten, alles wat ik vergeten ben en noem maar op. Het was voor mij ronduit een weekend om nooit te vergeten, bedankt allemaal, BMV is TOP!
Judith
Hierbij even een oproepje van jullie webmaster... Aangezien het aantal foto's nog erg dunnetjes is en ik zéker weet dat er met al die digitale camera's nog heel veel foto's zijn gemaakt, wil ik ieder verzoeken leuke (of spannende) foto's aan mij te e-mailen. Vorig jaar heb ik op deze wijze toch een heel aardige bijdrage mogen ontvangen zodat ik ervan een gevarieerd fotoalbum heb kunnen maken. Dus kom op! Ik zit hier niet voor Jan Doedel... Opsturen die hap!
Gelukkig heeft Judith (als enige) meteen een paar leuke foto's toegestuurd, bedankt hiervoor. De rest van de foto's heb ik dus uit mijn eigen collectie gehaald en d.m.v. "snapshottechniek" vanaf de onboard HD-video's.
