Deze keer een verslag van de webmaster himself want hij was eindelijk weer van de partij. En dan weet je ook meteen dat je niet binnen twee minuten klaar bent met lezen...
Een week voortijds kreeg ik de route van Martin doorgemaild, zoals gebruikelijk vul ik dit gpx-bestand aan met tracks, converteer ik de routes naar itn-/gdb-/kml-bestanden, maak schermafdrukken van het routeverloop en de GPS-instellingen en voeg tot slot de documenten Eigen Verklaring en Regels Rijden in Groepsverband toe. Hiermee is de set klaar, maak hiervan één Zip-bestand wat ik vervolgens upload naar de website. Na het aanpassen van enkele websitepagina's zodat iedereen het routepakket makkelijk kan vinden en downloaden, stuur ik nog een mailing rond en dan zit mijn taak er weer op. Ook al rijd ik niet met jullie mee, ik heb dan nog altijd wel een goede indruk van de landschappen waar jullie doorheen cruisen.
Hoewel Martin voorzichtig had gepolst of ik deze rit mee zou rijden, wist ik dit nog niet. Zeker gezien de recentelijk extra verhoogde dosering chemo, verdere afbouw van de Prednison en mijn hiermee samenhangend wisselend energieniveau en onbestendig buikgevoel. Ik weet pas halverwege de ochtend of ik voldoende puf heb om de dag goed door te komen. Aan zin heb ik geen gebrek. Zo had ik al net na de diagnose in april voor mezelf het doel gesteld om medio juli weer motor te rijden, en dat is ook gelukt (zie Inrijden). En natuurlijk verlangde ik al vanaf maart naar de gezelligheid van onze bijeenkomsten, maar solo-rijden en groeps-rijden zijn qua inspanning totaal verschillend. Kortom, het is wachten tot zondagochtend en dán beslissen of ik ga of niet.
Zondagochtend, slechte nachtrust van vijf uurtjes door spanning voor de aankomende clubrit, suikerrijk ontbeten en buienradar gechecked. Afgezien van een stevige bui rond 13:00 uur nabij Tiel, zag het er verder prima uit. Bovendien heeft de zin het gewonnen van het slaperige gevoel en dus wordt de motor van stal gehaald, mijn moeder gebeld dat ik de clubrit ga meerijden en het pak aangetrokken. De laarzen zitten nog erg strak maar toch een fractie minder strak dan twee weken geleden. Helaas blijkt de rechter spiegelsteun los te zitten en moet ik (uiteraard van zolder) een passende steeksleutel pakken om de steun weer vast te zetten. Blijkbaar is het een tegendraadse draad... In de "frunk" oftewel de Amerikaanse verbastering van fuel tank en trunk, leg ik mijn fotocamera omdat die toch nog altijd een veel betere beeldkwaliteit levert dan de "camera" van m'n smartphone, en een reepje chocolade als energierijk rantsoen mocht dit nodig zijn. Afijn, motor gestart, spiegels exact afstellen, rustig de oordoppen in, helm op en handschoenen aan. Ik ben er klaar voor, in Culemborg nog even de echte tank volgegooid en de rit naar De Bilt was ontnuchterend en verfrissend. Heerlijk!
Bij BU!TEN aangekomen waren er al veel leden aanwezig, overigens had ik niet de indruk dat ik al herkend werd, hoewel dat na het afwurmen van de helm veranderde. Verrassing!! Verbazing gevolgd door blijdschap dat ik na lange tijd van afwezigheid weer aanwezig kon zijn, met een totaal andere motor die ook gretig werd bekeken en bewonderd. Het ontbreken van koppelingshendel en schakelpedaal viel natuurlijk op en leidde weer tot vragen. Ondertussen kwam Rob een bekertje verse koffie brengen en dat ging er wel in. Ook mijn moeder (82 jaar!) was gearriveerd en dat vind ik altijd weer iets bijzonders (haar vader en broers reden vroeger motor en zij is best trots dat ik dat ook doe, en ook nu nog steeds kan blijven doen met een andere motor). Paul en Jan vroegen of ik met hun groepje kon en wilde meerijden want zij gingen bijna vertrekken. Heel goed plan en vond mijzelf wel geschikt als hekkesluiter, zodoende kon ik optimaal genieten van de stoet motoren vóór mij. Het duurde even voordat ik alle attributen weer in, op en aan had gedaan, maar eenmaal mijzelf achteraan gepositioneerd, tweemaal geclaxonneerd als teken dat zijn groep compleet was. Bij het wegrijden blijkt zo'n semi-automaat ook nog een ander voordeel te bieden: ik kon uitbundig de toeschouwers toezwaaien!...
Deel A van de route voerde mij via de snelweg weer terug naar Culemborg, wat ik krap een uur geleden ook al had gereden, maar dat wist ik al voortijds. Vanaf hier alleen maar bekende binnenwegen waarvan ik sommigen alleen maar in tegengestelde richting heb gereden en het hierdoor toch iets vernieuwends teweeg bracht. De weg naar Buurmalsen was afgesloten wegens wegwerkzaamheden (alwéér of nog steeds?) maar na een rondje op de rotonde had Paul al een stukje alternatieve route paraat. Het weer was perfect, lichtgrijze wolken afgewisseld met een lekker zonnetje, hier en daar nog wat nat wegdek afgewisseld met prachtig opgedroogd strak geasfalteerde bochten waarbij de snelheid wat omhoog kon. Paul hield een prima tempo aan en een paar keer ben ik de groep min of meer tegengekomen door enkele U-bochten. Tegen 13:00 uur waren we bij restaurant De Betuwe maar blijkbaar had Martin al vernomen van hen dat onze lunch wegens omstandigheden naar het centrum van Tiel moest worden verplaatst. Geen punt, het was bedrijvig want een wielerwedstrijd liep dwars door het voetgangersgebied. Een kwartiertje later zat iedereen "binnen" en hadden de meesten al een drankje en de lunch besteld. De lucht werd grijzer en grijzer en het duurde dan ook niet lang voordat de bui losbrak, die volgens buienradar hooguit een half uurtje kon duren. Ondertussen lekker gelunched (uitsmijter...) zodat de rest van de dag voldoende energie voorhanden was. Om 14:00 uur werd het droog en bleef het droog.
Deel B van de route leidde via het Tielse bedrijventerrein naar het buitengebied met prachtige landschappelijke weggetjes, hier reed Paul een afslag voorbij, Jan nam wel de afslag en kwam hierdoor vooraan een groepje van vier te rijden. Paul kwam ons achterop maar kwam nooit meer in de buurt. Sorry Paul. Soms een stukje provinciaal waarop het gas even wat verder open kon om vervolgens weer de landbouw in te duiken. Een aantal weggetjes hadden last van door boomwortels onder het asfalt, waardoor ik hier wat langzamer moest gaan rijden om de klappen op mijn polsen te beperken. Op de Diefdijk nabij Schoonrewoerd, besloot Alex rechtstreeks naar huis/BU!TEN te rijden, verderop de route stond de rest (2 man :-)) keurig op mij als achterblijver te wachten. Vijf minuten later draaiden wij de snelweg bij Culemborg alweer op om het laatste deel naar BU!TEN te doen.
De sportgroep had ons al vroeg in deel B ingehaald en zaten dus al aan hun zoveelste sapje op het terras toen wij arriveerden. Paul met zijn groep verscheen niet veel later ook en de splitsing van de groep werd even belicht en besproken. Wat later was Alex met de benenwagen aangekomen en schoof bij ons gezellig aan. Ik had om vijf uur bij m'n moeder afgesproken en had zodoende een uurtje rustig de tijd om te genieten van de saamhorigheid en gezelligheid wat ons cluppie zo kenmerkt. Bij moeder nog een kopje thee gedronken en tegen zessen terug naar Culemborg. Vanaf Vianen wegens het perfecte weertje heerlijk binnendoor via de Lekdijk en bij de sluizen nog even een mooi plaatje geschoten van mijn bike.
Tot slot wil ik iedereen bedanken voor de aandacht, vriendschap en gezelligheid tijdens mijn allereerste clubrit van 2016 en tot ziens bij de GBMTT!