BMV - Nazomer

Nazomer - 18 september 2016

De een-na-laatste clubrit van dit seizoen en ondanks dat het 's-morgens richting De Bilt wat frisser bleek dan verwacht, werd het een perfecte dag voor een motorritje: droog, bewolking afgewisseld met een lekker zonnetje, weinig wind en een prima temperatuur. Bij de Total natuurlijk de tank vol gegooid en de laatste paar honderd meter naar de verse koffie van BU!TEN. Naast bekende gezichten, ook een paar introducees (Hennie-met-duo en Hans) die van te voren al een "meerijverzoekje" via de website hadden verstuurd. Na kennismaking heb ik ze achterin de toergroep ingedeeld, die ik zou gaan leiden. De route had ik overigens nog niet kunnen verkennen dus extra goed de GPS-aanwijzingen in de gaten houden en (aangezien de route door Brabant loopt) rekening houden met mogelijke versperringen of onverharde wegen is mijn eigen ervaring.

Mijn toergroep (14 motoren) vertrok uiteraard als eerste, via de A27 naar afslag 26 (Lakerveld) en vanaf hier binnendoor naar Gorinchem. Klein stukje snelweg om de Waal over te steken en bij Werkendam weer er af. Zigzaggend over langere rechte stukken, de Biesbosch rechts laten liggen, ondertussen werden wij ingehaald door (dus toch) een kleine sporttoergroep en bij Raamsdonkveer via de snelweg zijn we de Bergsche Maas overgestoken. Door landbouwgebied over snelle, rechte stukken richting Dongen en ondertussen passeerden wij weer de andere groep die ergens stil stond wegens een muzikaal euvel of zo. Kort voor Dongen werden we getrakteerd op een brede zandweg, stevig zand en goed berijdbaar, maar iets wat ik liever had voorkomen. In principe zouden we volgens de route ook nog een tweede zandweg moeten nemen maar daar stak ik een stokje voor door dan maar even een stukje om te rijden en kort van de route af te wijken. Overigens is in mijn GPS "reisgeschiedenis" ingeschakeld zodat de daadwerkelijk gereden route opgenomen wordt, ik deze thuis op de PC kan inlezen en hiermee dergelijke ongewenste paden uit de oorspronkelijke route kan verwijderen. Afijn, het laatste stuk langs vliegbasis Gilze-Rijen om ten zuiden van de A58 bij Eetcafé Den Brooy te eindigen voor een smaakvolle lunch. Kort daarna arriveerden ook de sporttoer- en sportgroep. Blijkbaar is mijn rijstijl op de Honda NC750XD ietsje vlotter geworden dan voorheen op de FJR1300A, aan het vermogen kan dat niet liggen dus het zal de snelle DCT-bak wel zijn...

Deel twee van de route ging eerst van start met een ingelaste tankstop voor een aantal motoren in het nabij gelegen Gilze. Daarna dezelfde weg weer terug voor het vervolgen van de geplande banen. Tussen Alphen-Chaam en Riel zou de Oude Tilburgsebaan gevolgd moeten worden, maar de klinkerweg ging al snel over in een zandweg, dus werd er een alternatieve omweg bedacht met de meute gedwee achter mij aan en enkele minuten later zaten we weer on-route. Een golfbaan werd gepasseerd (bukken voor de ballen), Tilburg-West doorkruisd en ook De Moer (een dorp zó klein dat ik het gehucht alweer uit was terwijl de staart van mijn groep nog moest binnenrijden). Loon op Zand deed zijn naam eer aan, want de levensader van deze plaats was omgespit tot volwassen zandbak. De officiële omleiding leidde ons kris-kras een rijke woonwijk door wat in niets eindigde. Enigszins gefrustreerd min of meer dezelfde belachelijke weg terug, totdat we een bordje "Volg 1" tegen kwamen en we rechtsaf moesten slaan. Helaas konden we alleen linksaf want rechts was afgesloten met een wegversperring. Hmm, de logica liet mij hier even in de steek. Ik was het inmiddels aardig zat geworden en besloot niet meer op de borden te letten en zelf maar iets te bedenken. Zodoende waren we vijf minuten later dit kutdorp uit en via twee extra wegen, kwamen we weer op de route uit. Het zal wel specifiek iets Brabants zijn, maar we zijn ook een doorlopende weg ingereden die dus niet dood liep, en ook een gesloten-voor-alle-verkeer-weg waar (je raadt het al) diverse soorten verkeer reed. Perfect asfalt, smal genoeg voor één autobreedte, langs de rand van de Loonse- en Drunense Duinen dus mooie bochtjes en veel dagjesmensen.

In Vlijmen heb ik een korte pauze ingelast voor de rokers, benenstrekkers en mijn houten kont (zadel is erg stevig en na anderhalf tot twee uur gezeten te hebben...). Daarna was het nog ongeveer 15km (bovenlangs 's-Hertogenbosch, door Hedel en een stukje parallel aan de A2) alvorens we bij Zaltbommel de A2 opdraaiden. Bij knooppunt Deil begon de Harley Davidson van Birgit raar te doen (inhouden) en met wat doorzettingsvermogen draaiden we bij afslag Beesd de snelweg af. Hier heeft zij een bougie vervangen in de hoop dat dit het probleem zou verhelpen, helaas viel haar motor net na de afrit Culemborg weer stil. De groep gebaarde ik om de weg te vervolgen naar Café BU!TEN, Ton, Ton en ik bleven bij Birgit op de vluchtstrook achter om ten eerste het voorbijrazende verkeer in de gaten te houden zodat zij relatief veilig weer kon sleutelen, en ten tweede eventueel als sleepdienst o.i.d. te kunnen fungeren. Iets later reden we weer, echter soepel was anders en wederom had de Harley er echt geen zin meer in. Gelukkig haalden we het OK-tankstation De Knoest aan de A27, hier belde Birgit haar hulptroep thuis die twee nieuwe bougies mocht komen brengen. Toen dat geregeld was en na enig overleg, zijn Ton, Ton en ik naar De Bilt gereden voor een drankje en napraatsessie op het terras.

Toen ik wat later naar huis reed, zag ik rond half zeven de oude Harley nog steeds staan waar wij haar verlaten hadden. Later heeft Birgit mij nog gebeld en verteld wat nou het probleem was. Geen vervuilde/vette/defecte bougies, maar de condensator was naar de gallemiezen. Hierdoor wordt de spoel onvolledig ontladen waardoor de piekspanning niet hoog genoeg is en dit geen goede ontstekingsvonk genereert op de bougies. Zo ongeveer werkt het is mij verteld... Dit resulteert in een onregelmatige ontsteking waardoor je als eerste denkt aan een vuile bougie of slechte brandstoftoevoer. Ook met de twee splinternieuwe bougies liep de Harley voor geen meter, werd de wegenwacht gebeld die heel toevallig verstand bleek te hebben van oude motoren en/of contactpuntontstekingen EN een condensator bij zich had. Na wat knutselwerk werd de Harley weer tot leven gewekt en zodoende is ze toch nog voor donker thuis gekomen.