Biltse
Motorrijders
Vereniging
Motorrijders
Vereniging
Het is zondag 28 februari 2010 en bij het zien van het weerbericht, vind ik het de hoogste tijd om 'm te gaan halen. Niet vanwege de lente-achtige weersomstandigheden, want het is gewoonweg nog veel te koud voor de tijd van het jaar. Bovendien heb ik toch wel sterke behoefte aan behaaglijkheid (lees: koukleum...). Maar toch... Ik wil mijn FJR gewoon THUIS hebben staan...!! Dus werd het plan gesmeed om zaterdag 6 maart de overdracht te laten plaatsvinden.
Zaterdag zou het koud, winderig en zeer nat worden. Zondag daarentegen zou koud, droog en minder winderig worden. Uit ervaring weet ik dat de lange-termijn-voorspelling meestal één of twee dagen naar voren verschuift. Oftewel dat de zaterdag dus koud en droog zou gaan zijn. Ik vertrouw op mezelf en breng voorzitter Jos op de hoogte van mijn plan. In eerste instantie verklaart hij me voor gek, doch begrijpt hij me ook wel weer. Afgesproken wordt, dat we dan gaan, tenzij het onverantwoord is om met de motor op pad te gaan (door stevige regenval/natte sneeuwbuien).
Naar mate de zaterdag dichterbij komt, worden de weersberichten steeds gunstiger. Nog steeds koud met maximaal 3 à 4 graden, maar droog en zeer zonnig. Die stevige wind nemen we op de koop toe. En zo werd het dus (eindelijk!!) zaterdag. Om 12:01 uur arriveerde Jos bij ons en zo te zien was hij helemaal verrukt van genot. Het was héérlijk om weer te kunnen motorrijden en de kou viel hem reuze mee. Na een bakkie koffie stapte ik bij Jos achterop zijn FJR, wat op zich al een bijzondere gelegenheid is want ik heb nooit eerder als duo-passagier gefungeerd. Dus mijn vrouw ontnam zich dat moment niet en schoot naar hartelust een aantal foto's...
Jos had de bestemming reeds in zijn GPS gezet en voor de makkelijkste route gaf ik de aanwijzingen aan. Samenwerken dus... De route ging vanuit Culemborg via Geldermalsen, Meteren, A15, Beneden-Leeuwen en Druten naar Afferden. Ondanks het behaaglijke zonnetje en de beschutting die Jos mij bood, voelde de stevige wind toch een beetje snijdend koud aan. Het duo-zitten verliep prima, Jos merkte vrijwel niets van mijn aanwezigheid. Maar een hobby zal het niet van me worden. Nee, laat mij maar lekker zèlf sturen, het duo-zitten laat ik wel aan m'n vrouw over...
Tegen 13:00 uur liepen we Jan van Sommeren Motoren binnen en op dat idee waren méér motorrijders gekomen. Het was best druk in de zaak, wat een gezelligheid. Lopend richting de koffiehoek, bleek mijn FJR in vol ornaat te pronken, midden in de showroom. Even een snelle check gedaan en jawel hoor, al mijn wensen waren in vervulling gegaan. Onder het genot van een welverdiende bak koffie, wachtten we onze beurt af, wat niet lang duurde.
Verkoper Ron had ons al gezien, kwam onze kant op, schudde ons hartelijk de hand en kwam er gezellig bij zitten. Even later werden de formaliteiten verricht en tien minuten later stond de FJR op mijn naam. Weer terug bij Jos, werden mij alle sleutels van de motor, die van het beugelslot en de handleiding & onderhoudsboekje overhandigd. Wat een héérlijk gevoel! De motor werd naar buiten gereden en fijn in het zonnetje geparkeerd. Ron legde nog even de handverwarming uit (simpel) en dit moment werd uiteraard vastgelegd waarna het feest eindelijk kon gaan beginnen...
Sleutel in het slot, contact aan en starten maar. Wow, een mooie ietwat rauwe sound laat goed van zich horen. Ik bedank Ron voor de goede zorgen en het gebruikelijke ritueel gaat verder. Jas dicht, doppen in, helm op, handschoenen aan... Zo blij als een kind, zwiep ik mijn been over de buddy en neem plaats op de riante zetel. Even laat ik alle knoppen, meters en lampjes op me inwerken en geef daarna het sein "veilig" door aan Jos. Ik trap 'm in z'n één, laat de koppeling opkomen en kom in beweging. De proefrit met de eerste FJR was al een daverend succes, maar deze FJR (mijn FJR) is de overtreffende trap ervan. Schakelt trefzeker en zo licht als warme roomboter, is zo stabiel als een olietanker en reageert zeer smeuïg op iedere gasstand. De Big Smile die bij de start op m'n gezicht verscheen, werd met de kilometer breder en bij het invoegen op de snelweg, begonnen de kenmerken van een opkomende mond- en wangspier-spierpijn zich al te vertonen. Maar dat deert me niet.
De handvatverwarming, die mij in eerste instantie overbodige luxe leek, blijkt toch wel zeker nut te hebben. Om het functioneren op een grondige wijze aan een test te onderwerpen, had ik m'n winterhandschoenen in de topkoffer gedeponeerd en mijn zomerhandschoenen aangetrokken. Water- en winddicht, maar verder niet geïsoleerd. Tot mijn verbazing begon de warmte vanuit de handvatten de handpalmen te verwarmen, die op een geleidelijke manier dóórstraalde naar het binnenste van de handen. Ondanks dat de handrug stevig gekoeld werd door de rijwind, merkte je dat niet. Een half uurtje later waren we gearriveerd bij het tweede punt voor een koffiestop, Elst (Gld). Met warme handen wel te verstaan. Test geslaagd.
Drie kwartier later zaten we weer op de buddy, op weg naar De Bilt, want daar had ik een theestop gepland. Ik weer voorop want ik kende de route uit het hoofd. Via Zetten, Opheusden en Kesteren de brug over naar Rhenen, is mij zeer bekend terrein. Daarna gaf ik Jos een seintje dat hij de rest voorop mocht rijden. Zie ik ook eens de achterkant met die "gatling guns". De route doorkruisde Elst (Utr), Amerongen, Leersum, Maarsbergen, Woudenberg, langs Austerlitz en Zeist, eindigend in De Bilt. Eenmaal bij Jos voor de deur nog even kort de dag samengevat en daarna reed ik door naar de hete-thee-stop. Half uurtje gebleven en om half zes mocht ik weer van start. Wèl was inmiddels de zon bijna onder waardoor het ook ineens best koud aanvoelde. Dus, hoppa de handvatverwarming ingeschakeld. Wat een luxe toch... Klokslag 18:00 uur was ik thuis, nog steeds met een Big Smile van oor tot oor (ik krijg 'm er ècht niet meer af!). En laat die lente nu maar komen hoor. Het wordt een fantastisch motorseizoen...
Mijn eerste FJR-clubdag bij Hyperpro Service Center Alphen ad Rijn... (volgende pagina)